Een ets uit 1967

Inmiddels wordt langzaam duidelijk wat Hermans eigen wereld is: de kosmos, de planeten. Dit thema wordt voor het eerst in zijn werk zichtbaar als hij een ets maakt van een man die over een flinterdun draadje van de ene planeet naar de andere loopt. Pas vele jaren later zal dit visioen realiteit worden, als de Amerikanen landen op de maan.Er volgen nog vele etsen en schilderijen die de kosmos als motief hebben. Herman bevolkt zijn ruimtelijke wereld met zonnen en planeten, maar ook met vrouwenfiguren. Het is een spel van kleur en lijn.

"Ik laat de vrouw - die voor mij een symbool is van de menselijke vrijheidsdrang - rond deze zonnen en planeten bewegen. Maar soms laat ik de figuratie weg, en blijven de planeten in stilte alleen."